10 de enero de 2011

Mierditas

Algún día, supongo yo, dejaré de ser bipolar. Tras años de estudios sobre mi misma he llegado a la conclusión de que, muy posiblemente, ese sea mi diagnóstico. Hoy me he levantado un poco triste, pero es imposible, no he podido vivir con la pena madre más de una hora. Rodri dice que es porque me trago un payaso todas las mañanas... yo no tengo idea de cual será la razón. El caso es que me empeño en ser una sufrida pero según va pasando la mañana se convierte en una ardua tarea. Salgo, me rió a boca abierta y vuelvo. Durante ese tiempo no estoy triste, no pienso en esas cosas que ayer me hicieron escribir el primer post del año. Se acaba el día, me siento frente al ordenador y ZASCA, ahí están. Me han estado esperando todo el día. Mis mierdas. Buenas noches Clara.

Pd: me siento en la necesidad de desahogarme. Tras pasar dos horas y media encerrada en una habitacion escuchando gilipolleces con acento gallego, me mantengo en mis trece... t e o d i o, a t i y a t u a c e n t o d e m i e r d a y m e d a p o r c u l o q u e p i e n s e s q u e n o t e n g o n a d a m e j o r q u e h a c e r u n s a b a d o p o r l a t a r d e q u e "i r d e r e b a j a s" CAPULLO